Dag 7/28 - Monument Valley

Woensdag 1-6-2011.
Vandaag de Monument Valley bezocht. Het is een park dat door de Navajo indianen beheerd en commercieel geëxploiteerd wordt, dus je kunt er niet zo in rijden en je gang gaan. Vanuit het visitor center dat je net na het betalen van de toegangsprijs (niet schokkend) als eerste tegenkomt, heb je vanaf het buitenbalkon een prachtig uitzicht over de vallei waar de uitzonderlijke rotsformaties mooi te zien zijn. Daar alleen kun je al een uur verrukt zitten gapen, maar het is ook lekker om met je auto het 20 mijl lange onverharde pad/weggetje af te rijden dwars door het park. Een 4×4 wordt aanbevolen, maar met een normale personenwagen die genoeg grondspeling heeft lukt het ook wel. Of een rondrit boeken in een open jeep. Onze autoverhuurder verbiedt het rijden op onverharde wegen overigens, dus alle schade is voor eigen rekening. Langzaam en bedacht rijden dus met onze splinternieuwe Elantra. Stukken met diepe gaten en hoge hobbels goed bestuderen dus (of een reserve oliecarter meenemen) en kijken hoe er overheen te komen zonder een enorme ‘klung’ zoals de limo van Obama laatst liet horen bij het verlaten van een paleistuin tijdens een statiebezoek hahaha…. Goed afgelopen bij ons. We cruisen met 10 mile/uur max door het park, 80 keer stoppend om de mooie rode zandstenen bulten en grillige formaties te bekijken.
Formeel vanaf de weg, want door de natuur er omheen lopen is niet toegestaan. Beetje smokkelen soms. Te dichtbij wil je ook eigenlijk niet, want als je ziet wat er toch aan vers afgelazerde delen onderaan ligt, zijn ongelukken dichtbij. Het waait soms best hard en regelmatig groeit de wind uit tot een heuse zandstorm waar je toch even met de oogjes dicht moet. De zon blijft echter aan de blauwe hemel lekker branden en we halen toch wel de 25 graden denk ik.
De enorme grootsheid van dit landschap is eigenlijk het meest indrukwekkende van alles, naast de gedachte wat erosie door water en zandstormen allemaal met deze zachte rotsen gedaan heeft. Forces of nature. Indrukwekkend en zeker zeer moeilijk in foto’s te vangen. Is ook niet helemaal naar mijn zin gelukt als ik de eerste onbewerkte preview-jpegjes (zoals in dit verhaal) bekijk hier op de hotelkamer. Het is gewoon een feit dat de rotsformaties pas echt fotogeniek worden in de vroege ochtend of avond als de zon laag staat en een aparte kleur en schaduwtekening in het gebied zichtbaar worden. Dat is allemaal prachtig te regelen als je na twee dagen gebiedsverkenning enkele ochtenden en avonden op pad gaat met statief om alle beelden die je in je kop hebt ook bevredigend vast te leggen. En dat bij elk park….. Dan moet je een paar maanden op pad gaan. Dat vinden ze in Raamsdonksveer niet goed, dat weet ik zeker. En bij de ING bank gaan ze op een gegeven moment ook bellen. We doen het er maar mee, de eerste ontmoeting met deze natuur is meer dan goed.