Ritje Bamboo Train bij Battambang
Door: Roland Oomens
Blijf op de hoogte en volg Roland
19 Mei 2013 | Cambodja, Khett Batdambang
Zondag 19-5-2013.
Vandaag verplaatsen we ons noordwaards vanuit Phnom Penh (blijft vervelende naam) naar Battambang, links naast ons einddoel Siem Reap, ritje van kilometer of 300 toch wel met een taxi met chauffeur. Luxe, ruim zitten, wat sneller en gewoon gemakkelijk. Voor de deur opgepikt, voor de deur afgezet. Prijzig, okee, USD 75,–. In een Toyota Camry. Dit is overigens de nagenoeg enige auto die hier rondrijdt. Als je ooit een Camry club wil oprichten is Cambodja, omgeving Phnom Penh je nieuwe thuisbasis waar 1500 leden te halen zijn. Het is weer zo’n degelijke 4-deurs ruime japanner van een jaar of 10-20 die in Europa snel van het toneel verdwijnt, geexporteerd naar Azie en Afrika. Gekocht of gestolen, om het even. Ook veel 4-deurs Micra’s die je bij ons bijna niet ziet. Maar goed, als oudere jongeren pakken we deze middag na aankomst en opfrissing eerst een aangenaam lui momentje op bed. U zou het een dutje noemen. In het Star hotel worden we bij aankomst natuurlijk meteen aangesproken door een voor de deur postende TukTuk-meneer (deze keer kies ik voor de spelling met dubbel k) met wie wij de lichtgewicht afspraak maken om een ritje met de ‘bamboo train’ te gaan doen. Een door sabotage van de Rode Khmer (dacht ik) onbruikbaar gemaakte spoorlijn die van Phnom Penh naar Bangkok liep lag een beetje nutteloos te wezen omdat de treinen er niet meer op kunnen rijden en herstel te duur was/is. Nog bruikbare, dan wel weer bruikbaar gemaakte stukken op dit smalspoor worden door de bevolking thans gebruikt als transportweg tussen dorpen. Eigengemaakte karretjes van oude assen met bamboe-plateaus, aangedreven door een simpel 1 cylindermotortje rijden op en neer. Toerist nummer 1 zag dit lang geleden en vroeg ‘goh, da’s leuk, mag ik een stukje meerijden ?’ . Een toeristische must-do was geboren op diverse plekken in Cambodja en Thailand. Het gaat nergens over dit ritje van 7 km en terug, enorm lawaaierig, en niet ongevaarlijk gezien de staat van het materiaal (lagers en rails). De chauffeur kan er niet meer om lachen na toerist 623 dit jaar. Wel grappig echter. Na terugkeer doen we die middag niet veel.
Vandaag verplaatsen we ons noordwaards vanuit Phnom Penh (blijft vervelende naam) naar Battambang, links naast ons einddoel Siem Reap, ritje van kilometer of 300 toch wel met een taxi met chauffeur. Luxe, ruim zitten, wat sneller en gewoon gemakkelijk. Voor de deur opgepikt, voor de deur afgezet. Prijzig, okee, USD 75,–. In een Toyota Camry. Dit is overigens de nagenoeg enige auto die hier rondrijdt. Als je ooit een Camry club wil oprichten is Cambodja, omgeving Phnom Penh je nieuwe thuisbasis waar 1500 leden te halen zijn. Het is weer zo’n degelijke 4-deurs ruime japanner van een jaar of 10-20 die in Europa snel van het toneel verdwijnt, geexporteerd naar Azie en Afrika. Gekocht of gestolen, om het even. Ook veel 4-deurs Micra’s die je bij ons bijna niet ziet. Maar goed, als oudere jongeren pakken we deze middag na aankomst en opfrissing eerst een aangenaam lui momentje op bed. U zou het een dutje noemen. In het Star hotel worden we bij aankomst natuurlijk meteen aangesproken door een voor de deur postende TukTuk-meneer (deze keer kies ik voor de spelling met dubbel k) met wie wij de lichtgewicht afspraak maken om een ritje met de ‘bamboo train’ te gaan doen. Een door sabotage van de Rode Khmer (dacht ik) onbruikbaar gemaakte spoorlijn die van Phnom Penh naar Bangkok liep lag een beetje nutteloos te wezen omdat de treinen er niet meer op kunnen rijden en herstel te duur was/is. Nog bruikbare, dan wel weer bruikbaar gemaakte stukken op dit smalspoor worden door de bevolking thans gebruikt als transportweg tussen dorpen. Eigengemaakte karretjes van oude assen met bamboe-plateaus, aangedreven door een simpel 1 cylindermotortje rijden op en neer. Toerist nummer 1 zag dit lang geleden en vroeg ‘goh, da’s leuk, mag ik een stukje meerijden ?’ . Een toeristische must-do was geboren op diverse plekken in Cambodja en Thailand. Het gaat nergens over dit ritje van 7 km en terug, enorm lawaaierig, en niet ongevaarlijk gezien de staat van het materiaal (lagers en rails). De chauffeur kan er niet meer om lachen na toerist 623 dit jaar. Wel grappig echter. Na terugkeer doen we die middag niet veel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
