Door de Droge Ha Long Baai varen

Dinsdag 30-4-2013.
Vandaag een middaguitstapje ten Zuiden van onze verblijfplaats Ninh Binh laten verzorgen door ons Than Thuy hotelletje. Ze zitten er wel erg bovenop moet ik zeggen, het uitstapjes verkopen. Niet hinderlijk, maar bij hun alertheid en verkooplust moet nog aan de timing gewerkt worden. Snap het wel, maar als we na een afmattende warme maandag met aanvullende avond-treinreis 3 kilo zweet lichter bij hun binnenstappen is een dagtrip of meerdaagse trekkingtour in een natuurreservaat 150 km verderop niet het eerste waar je aan denkt. Douchen en bierdrinken heeft dan namelijk voorrang. In die volgorde. Maar goed, we zijn van huis gegaan om dingen te zien en dus spraken we een middagtrip af voor deze dinsdag. De ochtend vullen we met een wandelingetje door de stad, om 13:00 sharp staan we weer op de stoep waar twee jonge gasten hun helmen pakken. Achter op de brommer (motor, sorry…. 100cc…) laten we een kilometertje of 15 de wind door de warme haren en kleren suizen richting dorpje Van Lam. We gaan daar een uurtje bootje varen tussen het mooie berglandschap van de droge Ha Long Bay. Mezelf nog even over de irritatiegrens laten trekken toen we aan het einde van de tocht in een fuik van drank- en fruit verkopende bootjes-vrouwtjes voeren. In een gul moment zeg ik na wat vragende blikken ‘ja, doe maar een zakje mango-stukjes, 2 colaatjes en geef mevrouw de roeister en haar dochter ook maar wat te drinken’. Niet schrikbarend duur, dus ach. Maar 15 seconden daarna spreekt de roeimevrouw achter mij me aan en wil graag dat de haar via verkoper 2 uit het zicht aangereikte vruchtendrank ook door mij afgerekend wordt. Er moet een Dollar bij. Kaboem zegt mijn hersenpan. In 80 tot 93 Decibel begin ik in het Engels luidruchtig kenbaar te maken dat hier een Tourist genaaid wordt en dat ik daar niet blij mee ben. Ik spreek het ‘Tourist Fucking samenwerkingsverband’ erop aan. De roeimevrouw laat op enig moment haar dochter roeien zodat zij een kist open kan trekken met textielprodukten. No sale, hoewel er iets bijzit dat stukken goedkoper is dan op de markt en dat wij nog willen hebben. Tegen het eind van de vaart heeft ze het gore lef om ‘Tip ?’ te vragen. Een resoluut ‘Nee’ is mijn antwoord. %^$%$#@ (originele vloek verwijderd). Ze loopt deze middag een fooi en een verkoop mis, maar houdt er een blikje ice tea aan over ter vervanging van beide. Gefeliciteerd. De motortjes brengen ons daarna nog naar de Ha Pagode waar na een zware trapklim een prachtig uitzicht over de droge Ha long Baai (die harstikke nat is) als beloning wacht.